zasiąść na tronie — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać królem, objąć władzę królewską, książęcą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po śmierci Władysława Łokietka na tronie zasiadł jego syn, Kazimierz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasiadać – zasiąść [i in.] na ławie oskarżonych — {{/stl 13}}{{stl 7}} być sądzonym za jakieś przestępstwo, oskarżonym przed sądem o coś; stawać przed sądem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wśród zasiadających na ławie oskarżonych jest znany bokser. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasiadać — → zasiąść … Słownik języka polskiego
zasiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zasiadaćam, zasiadaća, zasiadaćają {{/stl 8}}– zasiąść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXf, zasiadaćsiądę, zasiadaćsiądzie, zasiadaćsiądź, zasiadaćsiadł, zasiadaćsiedli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ława — ż IV, CMs. ławawie; lm D. ław 1. «sprzęt do siedzenia dla kilku osób, zwykle drewniany, składający się z długiej deski na nogach lub podpórkach» Ława rzeźbiona, dębowa, kamienna. ∆ Ława sejmowa, poselska, senatorska «o siedzeniach w sejmie,… … Słownik języka polskiego
pozasiadać — dk I, pozasiadaćda, pozasiadaćają, pozasiadaćaj, pozasiadaćał «o wielu: zasiąść, zasiąść kolejno, jeden po drugim» Pozasiadali do stołu … Słownik języka polskiego
stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… … Słownik języka polskiego
bakarat — I m IV, DB. a, Ms. bakaratacie, blm «hazardowa gra w karty» Grać, wygrać, przegrać w bakarata. Zasiąść do bakarata. ‹fr.› II m IV, D. u, Ms. bakaratacie 1. blm «szkło kryształowe używane do wyrobów artystycznych, pochodzące z wytwórni w Baccarat… … Słownik języka polskiego
kółko — n II, N. kółkokiem; lm D. kółkołek zdr. od I koło a) w zn. 1: Kółko na mapie oznaczało miasto. b) w zn. 2: Kreślić na piasku kółka. c) w zn. 3: Fotel, stolik na kółkach. ◊ Jechać, siedzieć na kółku «w kolarstwie: jechać tuż za innym kolarzem» ◊… … Słownik języka polskiego
krąg — m III, D. kręgu, N. kręgiem; lm M. kręgi 1. «linia kształtu kolistego; przedmiot mający kształt kolisty; przedmioty, osoby itp. ułożone, ustawione w kształt kolisty» Nakreślić, narysować krąg. Krąg kiełbasy. Krąg taneczny. Kręgi na wodzie. Lina… … Słownik języka polskiego
