chłopię

chłopię
n IV, D. \chłopięęcia; lm M. \chłopięęta, D. \chłopiępiąt
przestarz. dziś poet. a. żart. «młody chłopiec; chłopczyk; pacholę»

Niewinne, swawolne chłopię.

Troje chłopiąt.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • Vocative case — For the assembly programming concept, see Addressing mode. The vocative case (abbreviated voc) is the case used for a noun identifying the person (animal, object, etc.) being addressed and/or occasionally the determiners of that noun. A vocative… …   Wikipedia

  • Звательный падеж —     Падежи Склонение …   Википедия

  • chachar — m IV, DB. a, Ms. chachararze; lm M. y, DB. ów «pogardliwie o włóczędze albo o człowieku pochodzącym z niższych warstw społecznych, głównie o chłopie» ‹czes. gw.› …   Słownik języka polskiego

  • cham — m IV, DB. a, Ms. chammie; lm M. y, DB. ów 1. obelż. «człowiek ordynarny, grubiański, nieokrzesany» Skończony cham. ◊ posp. Robić coś (coś zrobione) na chama «robić coś (coś zrobione) bez obsłonek, bez ukrywania właściwej intencji, często przemocą …   Słownik języka polskiego

  • chłopek — m III, DB. chłopekpka, N. chłopekpkiem 1. lm M. ci chłopekpkowie, te chłopekpki, DB. chłopekpków «z politowaniem, współczuciem lub lekceważeniem o chłopie, rolniku, zwłaszcza ubogim; dawniej w ogóle o człowieku ze stanu chłopskiego» Pracowici… …   Słownik języka polskiego

  • chłopiątko — n II, N. chłopiątkokiem; lm D. chłopiątkotek zdr. od chłopię Śliczne chłopiątko. Kilkoro małych chłopiątek …   Słownik języka polskiego

  • chłopina — m odm. jak ż IV, CMs. chłopinanie; lm M. chłopinany, DB. chłopinanów «ze współczuciem, politowaniem o mężczyźnie, o chłopie» Wątły chłopina kaszlał. Chłopiny ciężko pracowały. Przyszło kilku chłopinów …   Słownik języka polskiego

  • chłopowina — m odm. jak ż IV, CMs. chłopowinanie; lm M. chłopowinany, DB. chłopowinanów «ze współczuciem, politowaniem o biednym, mizernym mężczyźnie, chłopie; chłopina» Ubogi chłopowina. Spracowane chłopowiny …   Słownik języka polskiego

  • poddany — poddanyni imiesł. przymiotnikowy bierny od czas. poddać (p.) poddany w użyciu przym., hist. «zależny od woli pana, władcy; o chłopie: pańszczyźniany» Chłopi poddani. poddany, poddana w użyciu rzecz. 1. hist. «chłop pańszczyźniany» 2. przestarz.… …   Słownik języka polskiego

  • burdelmama — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. burdelmamamie, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co bajzelmama: Ona jest burdelmamą, to ci da najśwarniejszą, boś ty, chłopie, młody, krzepki. (Kaz.G) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”