zaświerzbieć

dk VIIa, \zaświerzbiećbi, \zaświerzbiećbiał

«dać się odczuć jako miejsce świerzbiące, swędzące»

Zaświerzbiała go gojąca się rana.

◊ pot. Zaświerzbiała kogoś ręka, dłoń «ktoś miał ochotę uderzyć kogoś»

◊ Zaświerzbiał kogoś język «ktoś poczuł chęć powiedzenia czegoś, zdradzenia sekretu»