- zemdleć
- dk III, \zemdlećeję, \zemdlećejesz, \zemdlećej, \zemdlećlał, \zemdlećeli«stracić chwilowo przytomność, świadomość i siły; omdleć»
Zemdleć z upału, z wyczerpania.
Słownik języka polskiego . 2013.
zemdleć
Look at other dictionaries:
zemdleć — z wrażenia zob. wrażenie 3 … Słownik frazeologiczny
zemdleć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mdleć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrażenie — 1. Ktoś zrobił, coś zrobiło na kimś wrażenie «ktoś wywołał, coś wywołało u kogoś jakieś przeżycie, ktoś się bardzo komuś spodobał, coś bardzo kogoś zainteresowało»: Po raz pierwszy zatytułowano mnie magistrem. Muszę przyznać, że zrobiło to na… … Słownik frazeologiczny
mdleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, mdlećeję, mdlećeje, mdlećmdlał, mdleli {{/stl 8}}– zemdleć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić przytomność, świadomość, zwykle chwilowo, z powodu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omdleć — dk III, omdlećeję, omdlećejesz, omdlećej, omdlećlał, omdlećeli, omdlećlały, omdlećlali omdlewać ndk I, omdlećam, omdlećasz, omdlećaj, omdlećają, omdlećał 1. «stracić chwilowo przytomność; zemdleć» Omdleć z bólu, wskutek utraty krwi. 2. «stracić… … Słownik języka polskiego
pomdleć — dk III, pomdlećeje, pomdlećej, pomdlećmdlał 1. «o wielu osobach: stracić siły, przytomność, zemdleć» Ludzie pomdleli z gorąca i zaduchu. 2. «o członkach ciała, kończynach: stracić częściowo zdolność ruchu, zdrętwieć» Ręce pomdlały z wysiłku … Słownik języka polskiego
strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
zemdlenie — n I 1. rzecz. od zemdleć, zemdlić. 2. lm D. zemdlenieleń «chwilowa utrata przytomności, świadomości i siły; omdlenie» Cucić kogoś z zemdlenia … Słownik języka polskiego
