Zakłady przemysłowe zeszpeciły krajobraz.
Twarz zeszpecona ospą.
Zeszpeciła się nieodpowiednią fryzurą.
Słownik języka polskiego . 2013.
zeszpecić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zeszpecićcę, zeszpecićci, zeszpecićeć, zeszpecićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawić, że coś w wyniku jakiegoś działania przestało być ładne; uczynić brzydkim; zniszczyć urodę kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ospa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zeszpecić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} własną decyzją lub własnym działaniem zmienić własny wygląd na gorszy; także: okaleczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zeszpecić się nową fryzurą. Zeszpecić się tatuażem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oszpecić — dk VIa, oszpecićcę, oszpecićcisz, oszpeć, oszpecićcił, oszpecićcony oszpecać ndk I, oszpecićam, oszpecićasz, oszpecićają, oszpecićaj, oszpecićał, oszpecićany «uczynić szpetnym, brzydkim; zeszpecić» Blizny po ospie oszpeciły twarz. Oszpecić dom… … Słownik języka polskiego
skazić — dk VIa, skażę, skazićzisz, skaź, skazićził, skażony skażać ndk I, skazićam, skazićasz, skazićają, skazićaj, skazićał, skazićany 1. «zanieczyścić powierzchnię przedmiotu środkami trującymi lub ciałami promieniotwórczymi» Teren skażony. 2. «uczynić … Słownik języka polskiego
zeszpecenie — n I 1. rzecz. od zeszpecić. 2. lm D. zeszpecenieeń «to co szpeci, oszpeca; skaza» … Słownik języka polskiego
skazić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}skażać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skazić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, skażę, skazićzi, skaź, skażony {{/stl 8}}{{stl 7}} zepsuć, uszkodzić, naruszyć, zeszpecić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zeszpecenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zeszpecić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zeszpecenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zeszpecenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} jakaś skaza; wada, która… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
