Zezwierzęciali oprawcy hitlerowscy.
Słownik języka polskiego . 2013.
zezwierzęcieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, zezwierzęciećeję, zezwierzęciećeje, zezwierzęciećciał, zezwierzęciećcieli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się w zachowaniu, postawie, reakcjach podobnym do zwierzęcia; zatracić wyznaczniki człowieczeństwa; zdemoralizować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zezwierzęcenie — n I 1. rzecz. od zezwierzęcić, zezwierzęcieć. 2. «stan tego, kto zezwierzęciał, kto został zezwierzęcony» … Słownik języka polskiego
zezwierzęcenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zezwierzęcieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan tego, kto zezwierzęciał lub proces prowadzący do tego … Langenscheidt Polski wyjaśnień
