zgnić

zgnić
dk Xa, zgniję, zgnijesz, zgnij, zgnił, zgniły
1. «ulec procesowi rozkładu chemicznego pod wpływem działania bakterii; zbutwieć, zepsuć się»

Zgniłe owoce, jarzyny.

Zgniłe liście.

Siano zgniło od ciągłych deszczów.

2. pot. «umrzeć, przesiedziawszy gdzieś długo (zwłaszcza w więzieniu)»

Zgnić w kryminale.

Zgnijemy na tej zapadłej prowincji.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zgnić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podgnić — dk Xa, podgnićgnije, podgnićgnił «zgnić trochę, zgnić częściowo» Podłoga podgniła. Korzenie roślin podgniły …   Słownik języka polskiego

  • wygnić — dk Xa, wygnićgnije, wygnićgnił, wygnićgniły 1. «zgnić całkowicie, w dużej ilości, na dużej przestrzeni (zwykle o roślinach)» Wskutek deszczów wygniło zboże, wygniły ziemniaki. 2. «zgnić w środku» Wygniły pień drzewa …   Słownik języka polskiego

  • gnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, gniję, gnije {{/stl 8}}– zgnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozkładowi chemicznemu pod wpływem czynników organicznych, np. działania… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IIIc, wygnićgnije {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: zgnić masowo, w różnych miejscach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zboże całkiem wygniło wskutek deszczów. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nadgnić — dk Xa, nadgnićgnije, nadgnićgnił, nadgnićgniły rzad. nadgniwać ndk I, nadgnićwa, nadgnićają, nadgnićał «ulec częściowo procesowi gnicia, niezupełnie zgnić, zbutwieć, spróchnieć» Ziemniaki w kopcach nadgniły. Nadgniłe owoce, warzywa …   Słownik języka polskiego

  • pobutwieć — dk III, pobutwiećeje, pobutwiećwiał, pobutwiećwiałe «o wielu rzeczach: zbutwieć, zmurszeć, zgnić» Obrazy pobutwiały na strychu. Papiery, książki, ubrania w szafach pobutwiały od wilgoci …   Słownik języka polskiego

  • pognić — dk Xa, pognićgnije, pognićgnił, pognićgniły «zgnić (kolejno) w dużej ilości lub liczbie» Ziemniaki pogniły na deszczu. Deski pogniłe ze starości …   Słownik języka polskiego

  • ponadgniwać — dk I, ponadgniwaćwa, ponadgniwaćają, ponadgniwaćał «o wielu rzeczach: zgnić, zbutwieć częściowo, z wierzchu; nadgnić w wielu miejscach» Deski w płocie ponadgniwały …   Słownik języka polskiego

  • przegnić — dk Xa, przegnićgnije, przegnićgnił «zgnić zupełnie, całkowicie, na wylot» Przegniły płot. Przegniłe liście. Słomiany dach przegnił od wilgoci …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”