Szkoła zmanierowała młodego pianistę.
Aktor, malarz zmanierował się.
Słownik języka polskiego . 2013.
zmanierować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}manierować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
manierować się – zmanierować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabierać maniery (w zn. 2.); wpadać w manierę; stawać się nienaturalnym, pretensjonalnym, sztucznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodsi aktorzy niekiedy manierują się, grając z gwiazdami. Artysta malarz zmanierował się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmanierowanie — n I 1. rzecz. od zmanierować. 2. «powierzchowne, mechaniczne powtarzanie wzorów, środków, gestów, chwytów artystycznych czyichś lub własnych; maniera» Gra aktora raziła zmanierowaniem. zmanierowanie się rzecz. od zmanierować się … Słownik języka polskiego
zmanierowany — zmanierowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zmanierować (p.) zmanierowany w użyciu przym. «sztuczny, nienaturalny» Zmanierowany styl … Słownik języka polskiego
manierować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, manierowaćruję, manierowaćruje, manierowaćany {{/stl 8}}– zmanierować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś, coś ulega manierze, staje się nienaturalnym, pretensjonalnym, sztucznym :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
