- znamionować
- ndk IV, \znamionowaćnuje, \znamionowaćował, \znamionowaćowany«oznaczać coś, być oznaką czegoś»
Jego sposób mówienia znamionował cudzoziemca.
Gest znamionujący zniecierpliwienie.
Słownik języka polskiego . 2013.
znamionować
Look at other dictionaries:
znamionować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, znamionowaćnuje, znamionowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} być znakiem czegoś, oznaczać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego wygląd znamionował wschodnie pochodzenie. Takie bóle znamionują chorobę nerek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cechować — ndk IV, cechuję, cechujesz, cechuj, cechowaćował, cechowaćowany 1. «stanowić cechę czyjąś a. czegoś; być właściwym komuś, czemuś; charakteryzować, znamionować» Kogoś cechuje spryt, energia, pracowitość. Styl autora cechuje prostota. 2. «opatrywać … Słownik języka polskiego
znamionowanie — n I rzecz. od znamionować … Słownik języka polskiego
cechować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cechowaćchuję, cechowaćchuje, cechowaćany, {{/stl 8}}– nacechować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ocechować {{/stl 22}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} umieszczać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napinaćam, napinaća, napinaćają, napinaćany {{/stl 8}}– napiąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, napinaćpnę, napinaćpnie, napinaćpnij, napinaćpiął, napinaćpięli, napinaćpięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
