żarzyć się

żarzyć się
ndk VIb, żarzy się, żarzył się
1. «palić się bez płomienia świecąc jasnym blaskiem, rozpalać się do czerwoności pod wpływem wysokich temperatur»

Żelazo żarzy się w palenisku.

Zgarnąć żarzące się węgle.

W mroku żarzyły się ogniki papierosów.

2. książk. «odbijać się od tła jaskrawą, czerwoną barwą; błyszczeć, lśnić, świecić»

Na niebie żarzyła się łuna.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • żarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, żarzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się jasno, lecz bez płomienia; dopalać się, tlić, gorzeć (o węglu, drewnie); rozpalać się do czerwoności wskutek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tlić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, tli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabym, przytłumionym płomieniem lub bez płomienia; tleć, żarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ognisko jeszcze się tli. Tlą… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tlić się — ndk VIa, tli się, tlił się «palić się słabo, bez płomienia; żarzyć się» Ognisko ledwie się tli. Tlą się resztki spalonego domu. Tlące się mokre szmaty. przen. W sercu tliła się jeszcze iskierka nadziei …   Słownik języka polskiego

  • ćmić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabo; żarzyć się, tlić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W pokoju ćmiła się lampka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozżarzać się – rozżarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} żarzyć się coraz intensywniej; rozgrzewać się coraz mocniej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blacha kuchenna rozżarzyła się do czerwoności. Drucik w żarówce rozżarzył się do białości. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żarzenie się — n I rzecz. od żarzyć się …   Słownik języka polskiego

  • ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… …   Słownik języka polskiego

  • mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… …   Słownik języka polskiego

  • tleć — ndk III, tlećeje, tlał rzad. «palić się bez płomienia, żarzyć się; tlić się» Tlejące głownie w ognisku. Ledwie tlejąca lampa. Węgle jeszcze tlały. tleć się to samo, co tleć Tlejące się węgliki …   Słownik języka polskiego

  • ćmić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ćmię, ćmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabo; żarzyć się, tlić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Światełko ćmiło w oddali. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”