chwiejny

chwiejny
\chwiejnyni
1. «przechylający się w różne strony; chwiejący się, kołyszący się; chybotliwy»

Chwiejny chód, krok.

Chwiejny płomień Chwiejna kładka.

Chwiejny pokład statku.

fiz. Równowaga chwiejna «równowaga ciała sztywnego, którego środek ciężkości znajduje się w najwyższym z możliwych położeń; równowaga niestała»
2. «niezdecydowany, wahający się; niestały, zmienny»

Chwiejne przekonania.

Być chwiejnym w postanowieniach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • chwiejny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chwiejnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który się chwieje – przechyla się, kiwa się, kołysze w różne strony; chybotliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chwiejny krok marynarzy. Wyjść …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chód — m IV, D. chodu, Ms. chodzie 1. lm M. chody zwykle w lp «stawianie kroków, chodzenie, stąpanie; sposób chodzenia» Chód powolny, prędki, szybki, równy, chwiejny, niepewny, żołnierski. Chód konia. Mieć ciężki, lekki chód. ◊ Kaczy a. kaczkowaty chód… …   Słownik języka polskiego

  • chwiejnie — przysłów. od chwiejny a) w zn. 1: Chodzić chwiejnie. b) w zn. 2: Postępować chwiejnie, niezdecydowanie …   Słownik języka polskiego

  • chwiejność — ż V, DCMs. chwiejnośćści, blm rzecz. od chwiejny a) w zn. 1: Chwiejność ruchów. Chwiejność pisma. b) w zn. 2: Chwiejność czyichś uczuć, sądów …   Słownik języka polskiego

  • chybotliwy — chybotliwywszy «przechylający się w różne strony; chyboczący się, chwiejny» Chybotliwy cień. Chybotliwe światło. Chybotliwa drabina …   Słownik języka polskiego

  • labilny — «w terminologii specjalnej: chwiejny, niestały» Układ labilny. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ …   Słownik języka polskiego

  • miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego

  • niestabilny — «nie zachowujący równowagi; chwiejny» Niestabilne krzesło. Niestabilne ceny. Niestabilny rynek …   Słownik języka polskiego

  • płomyk — m III, D. a, N. płomykkiem; lm M. i 1. «mały płomień; ogieniek» Mały, wątły, chwiejny, chybotliwy płomyk. Płomyk lampki naftowej, świecy, zapałki, zapalniczki. Płomyk drży, migoce, pełza, przygasa. 2. «przenośnie o czymś, co przypomina mały,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”