- ciułać
- ndk I, \ciułaćam, \ciułaćasz, \ciułaćają, \ciułaćaj, \ciułaćał, \ciułaćany«zbierać powoli, mozolnie drobne kwoty pieniężne lub jakieś przedmioty; oszczędzać, składać»
Ciułać złotówki.
Ciułać grosz do grosza.
Słownik języka polskiego . 2013.
ciułać
Look at other dictionaries:
ciułać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciułaćam, ciułaća, ciułaćają, ciułaćany {{/stl 8}}– uciułać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} zbierać niewielkie sumy pieniężne powoli, mozolnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciułać pieniądze na samochód … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciułać — grosz do grosza zob. grosz 2 … Słownik frazeologiczny
ciułać grosz do grosza — {{/stl 13}}{{stl 7}} skrzętnie zbierać, odkładać wszystkie pieniądze, zwykle drobne kwoty, przez dłuższy czas, kosztem wyrzeczeń {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
cent — m IV, DB. a, Ms. centncie; lm M. y 1. «moneta zdawkowa równa 1/100 podstawowej jednostki monetarnej w różnych krajach (np. dolara amerykańskiego lub guldena holenderskiego); dawniej w ogóle: drobna moneta, drobna suma» Ciułać centy. Wydać centa.… … Słownik języka polskiego
ciułanie — n I rzecz. od ciułać … Słownik języka polskiego
grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… … Słownik języka polskiego
groszak — m III, D. a, N. groszakkiem; lm M. i «drobny, niewielkiej wartości pieniądz; miedziak, grosz» Ciułać groszaki … Słownik języka polskiego
pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… … Słownik języka polskiego
pieniążek — m III, D. pieniążekżka, N. pieniążekżkiem; lm M. pieniążekżki «mała, drobna moneta; w lm: fundusze, zasoby pieniężne (zwykle z odcieniem żartobliwym i ironicznym)» Srebrny, miedziany pieniążek. Ciułać, wydawać pieniążki … Słownik języka polskiego
