cwałować

cwałować
ndk IV, \cwałowaćłuję, \cwałowaćłujesz, \cwałowaćłuj, \cwałowaćował
1. «o zwierzęciu, zwłaszcza o koniu: biec cwałem, galopować»

Tętent cwałujących koni.

Żubr cwałował w głąb lasu.

2. «żartobliwie o ludziach: biec bardzo szybko, pędzić»

Cwałować w kierunku przystanku tramwajowego.

3. «jechać konno cwałem»

Cwałował oddział żołnierzy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • cwałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cwałowaćłuję, cwałowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jechać konno cwałem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeźdźcy cwałowali do mety. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cwał — m IV, D. u, Ms. cwale, blm «najszybszy bieg konia lub innego zwierzęcia; szybki galop» Konie przeszły z kłusa w cwał. ◊ Biec, gnać, lecieć cwałem; puścić się cwałem a. w cwał «najczęściej w odniesieniu do konia: galopować, cwałować; także o… …   Słownik języka polskiego

  • cwałowanie — n I rzecz. od cwałować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”