- czepić
- ndk VIa, \czepićpię, \czepićpisz, czep, \czepićpił, \czepićona«w ludowym obrzędzie weselnym: wkładać pannie młodej na głowę czepek, noszony przez kobiety zamężne»
Czepić pannę młodą.
Słownik języka polskiego . 2013.
czepić
Look at other dictionaries:
czepić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czepiać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czepić się — Czepiać się czegoś jak pijany płotu zob. pijany 2. Czepiać się pańskiej klamki zob. klamka 3 … Słownik frazeologiczny
czepić się — → czepiać się … Słownik języka polskiego
czepiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa {{/stl 8}}– czepić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, czepiać siępię się, czepiać siępi się, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać się kogoś lub czegoś; przytrzymywać się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czepiać się — ndk I, czepiać sięam się, czepiać sięasz się, czepiać sięaj się, czepiać sięał się czepić się dk VIa, czepiać siępię się, czepiać siępisz się, czep się, czepiać siępił się 1. «chwytać się, przytrzymywać się, zahaczać się, lgnąć» Czepiać się… … Słownik języka polskiego
czepienie — ↨ czepienie się n I rzecz. od czepić (się) … Słownik języka polskiego
