- czwartak
- m III, D. -a, N. \czwartakkiem1. lm MB. -ipot. «czwarte piętro»
Mieszkać na czwartaku.
Wspinać się na czwartak.
2. lm MB. -igeogr. «kąt ostry zawarty między danym kierunkiem a linią południka, liczony od 0° do 90°; rumb»3. B.=D.; lm M. \czwartakacy, DB. -ówzwykle w lm, hist. «żołnierze czwartego pułku piechoty liniowej Królestwa Polskiego, znanego z udziału w powstaniu listopadowym»Czwartacy walczyli pod Grochowem.
4. B.=D.; lm M. -i, DB. -ówuczn. «uczeń czwartej klasy»
Słownik języka polskiego . 2013.