drapieżny

drapieżny
\drapieżnyni, \drapieżnyniejszy
1. «o zwierzętach: napadający na inne zwierzęta; żywiący się mięsem zwierząt»

Drapieżne ryby, ptactwo.

Drapieżne zwierzęta.

zool. Ptaki drapieżne «Accipitres, Falconiformes, rząd ptaków różnej wielkości, o mocnym tułowiu i silnych kończynach zakończonych ostrymi pazurami (szponami); żywią się przeważnie mięsem zwierząt lub padliną; należą do nich np. ścierwniki, sekretarze, sokoły, jastrzębie, orły, sępy»
∆ Ssaki drapieżne «Carnivora, rząd ssaków mających duże, ostre zęby i mocne pazury, żywiących się głównie mięsem innych zwierząt; należą do nich wiwery, hieny, koty, łasicowate, niedźwiedzie, psy i szopy; mięsożerne»
2. «przypominający drapieżne zwierzę, właściwy drapieżnemu zwierzęciu; okrutny, chciwy, zaborczy, krwiożerczy»

Drapieżny profil.

Drapieżny wyraz twarzy.

Drapieżni ludzie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • drapieżny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, drapieżnyni, drapieżnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzęciu: zabijający inne zwierzęta i żywiący się ich mięsem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ssaki, ptaki drapieżne. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ptak — m III, DB. a, N. ptakkiem; lm M. i 1. «zwierzę kręgowe z gromady o tej samej nazwie» Ptak dziki, hodowany, drapieżny, śpiewający. Świergot, śpiew ptaka. Karmić ptaki domowe. Polować na ptaki. Lekki, wolny jak ptak. ∆ łow. Ptak łowczy «ptak… …   Słownik języka polskiego

  • aligator — m IV, DB. a, Ms. aligatororze; lm M. y zool. «Alligator, drapieżny gad z rzędu krokodyli o masywnej głowie, lekko zwężonym pysku z wystającymi na zewnątrz zębami górnej szczęki; występuje w wodach i bagnach Azji i Ameryki, także hodowany ze… …   Słownik języka polskiego

  • białosęp — m IV, DB. a, Ms. białosęppie; lm M. y zool. «Nephron perenopterus, ptak drapieżny, wszystkożerny, o białym upierzeniu z czarnymi lotkami; występuje w Eurazji i Afryce, jest chroniony; ścierwnik biały» …   Słownik języka polskiego

  • białozór — m IV, DB. białozórzora, Ms. białozórzorze; lm M. białozórzory zool. «Falco rusticolus, ptak drapieżny, głównie ptakożerny, z rodziny sokołów, występujący w około sześciu odmianach, gnieżdżący się w najbardziej na północ położonych okolicach… …   Słownik języka polskiego

  • bielik — m III, DB. a, N. bielikkiem; lm M. i 1. roln. «choroba roślin z rodziny krzyżowych, wywoływana przez pasożytniczy grzyb, objawiająca się występowaniem, zwłaszcza na łodygach, białych, błyszczących pęcherzyków, z których wysypują się zarodniki;… …   Słownik języka polskiego

  • błotniak — m III, DB. a, N. błotniakkiem; lm M. i zool. «Circus, ptak drapieżny z rodziny sokołów, rozpowszechniony prawie na całym świecie; w Polsce występują cztery gatunki, np. błotniak stawowy, błotniak zbożowy» …   Słownik języka polskiego

  • bombardier — m IV, DB. a, Ms. bombardiererze 1. lm M. bombardiererzy, DB. ów «stopień wojskowy w artylerii polskiej, odpowiadający starszemu strzelcowi w piechocie» 2. lm M. bombardiererzy, DB. ów hist. «żołnierz obsługujący bombardę» 3. lm MB. y zool.… …   Słownik języka polskiego

  • ceratozaur — m IV, DB. a, Ms. ceratozauraurze; lm M. y paleont. «Ceratosaurus, kopalny gad drapieżny z grupy dinozaurów, o dużej głowie z rogiem na kościach nosowych, dochodzący do 3 m wysokości, poruszający się w pozycji pionowej; żył w górnej kredzie na… …   Słownik języka polskiego

  • diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”