nędzny

nędzny
\nędznyni, \nędznyniejszy
1. «świadczący o nędzy, będący wynikiem nędzy; lichy, zniszczony»

Nędzne ubranie, umeblowanie.

Nędzna chałupa.

Nędzny wygląd.

Nędzne życie.

∆ Nędzny posiłek, nędzne jedzenie «posiłek, jedzenie mające małą wartość kaloryczną, nie wystarczające, skąpe»
2. «mający wygląd nędzarza, wynędzniały, wychudły»

Nędzne dzieci.

3. «mający małą wartość; niewystarczający, za mały; uważany za bezwartościowy»

Nędzna cena, płaca.

Nędzne pieniądze (za coś).

przen.
a) «bezwartościowy moralnie, zasługujący na pogardę; podły, nikczemny»

Nędzny blagier, tchórz.

Nędzne indywiduum.

Nędzna zgraja oszustów.

Nędzny charakter.

b) «stojący na bardzo niskim poziomie (kulturalnym, artystycznym)»

Nędzny aktor, pismak.

Nędzne wiersze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • nędzny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nędznyni, nędznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o nędzy, ubóstwie; wywołany nędzą; zniszczony, lichy, podły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nędzna chałupa, zagroda. Nędzne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ochłap — m IV, D. u a. a, Ms. ochłappie; lm M. y pot. «lichy, nędzny kawał mięsa; resztka jakiegoś jedzenia» Nędzny ochłap. Ochłapy z rzeźni. przen. Ochłapy litości, uczucia …   Słownik języka polskiego

  • godny — Pożałowania, ubolewania godny a) «przykry, niezręczny, będący wynikiem nieporozumienia»: Wtedy to zaszedł ten godny pożałowania incydent, który nas wszystkich napełnił smutkiem i wstydem. B. Schulz, Sanatorium. b) «dyskredytujący kogoś lub coś;… …   Słownik frazeologiczny

  • adwokacina — m odm. jak ż IV, CMs. adwokacinanie; lm M. adwokacinany, DB. adwokacinanów «lekceważąco, z politowaniem o adwokacie» Nędzny adwokacina …   Słownik języka polskiego

  • chabeta — ż IV, CMs. chabetaecie; lm D. chabetaet lekcew. «chudy, nędzny koń; szkapa» Wózek zaprzężony w lichą chabetę …   Słownik języka polskiego

  • dziadowski — dziadowskiscy 1. «należący do żebraka, właściwy żebrakowi; żebraczy» Torba dziadowska. Kij dziadowski. ∆ Dziadowskie pieśni «pieśni tworzone na wzór autentycznych pieśni śpiewanych przez żebraków» ◊ Ktoś jest rozpuszczony jak dziadowski bicz… …   Słownik języka polskiego

  • fartuszyna — m a. ż odm. jak ż IV, CMs. fartuszynanie; lm D. fartuszynayn «nędzny lichy fartuch» Wypłowiały a. wypłowiała fartuszyna …   Słownik języka polskiego

  • grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… …   Słownik języka polskiego

  • groszorób — m IV, DB. groszoróbroba, Ms. groszoróbrobie; lm M. te groszoróbroby, DB. groszoróbrobów pogard. «człowiek, dla którego głównym celem życia jest gromadzenie pieniędzy» Nędzny groszorób …   Słownik języka polskiego

  • kiepski — kiepskiscy 1. pot. «lichy, marny, nędzny, zły» Kiepski humor, kiepski fachowiec. 2. reg. «słaby, chory» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”