odebrać

odebrać
dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, \odebraćbrał, \odebraćbrany - odbierać ndk I, \odebraćam, \odebraćasz, \odebraćają, \odebraćaj, \odebraćał, \odebraćany
1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął komuś; odzyskać, dostać z powrotem»

Odebrać od kogoś pożyczoną książkę.

Odebrać zagarnięte przez najeźdźcę ziemie.

Odebrać swoją własność sądownie.

2. «wziąć z powrotem coś, co się komuś dało w jakimś określonym celu - do wykonania, do naprawy, do dyspozycji na jakiś czas itp., zabrać kogoś skądś»

Odebrać bagaż z przechowalni, bieliznę z pralni, od praczki, obuwie od szewca, zegarek z naprawy.

Odebrać komuś kierownicę, ster.

Odebrać sukienkę od krawcowej.

Odebrać skończoną budowlę, most.

Odbierać dziecko z przedszkola, ze żłobka o stałej godzinie.

Odebrać chorego ze szpitala.

3. «przyjąć coś, czego się poprzednio nie posiadało, co zostało komuś przyznane, przydzielone, przeznaczone»

Odebrać listy, paczkę (pocztę) z poczty.

Odebrać telegram.

Odbierać pieniądze na poczcie.

Odebrać pieniądze z kasy.

przen.

Odebrać staranne wychowanie.

4. «ująć, chwycić ręką to, co ktoś daje, podaje; wziąć od kogoś coś, żeby mu ulżyć, pomóc»

Odebrać od kogoś ciężką walizkę, paczkę.

Odebrać od gościa płaszcz, który zdjął.

Odbierać wyładowywane towary, cegłę.

∆ Odbierać dziecko «pomagać kobiecie (rodzącej) przy porodzie, pełnić rolę akuszerki»
∆ Odbierać coś (np. przędzę, tkaninę) z maszyny «zabierać to, co wytworzyła lub przerobiła maszyna»
∆ Odebrać telefon «podnosząc słuchawkę telefonu na sygnał wysłuchać przekazywaną wiadomość; przyjąć wiadomość telefonicznie»
◊ Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»
◊ Odbierać podniety, wrażenia itp. «doznawać podniet, wrażeń; odczuwać coś»
◊ Odebrać przysięgę, przyrzeczenie od kogoś «być poręczycielem czyjejś przysięgi, wysłuchać przyrzeczenia»
◊ Odbierać hołdy, cześć od kogoś «być otaczanym czcią, otrzymywać dowody czyjegoś uznania, szacunku»
◊ Odbierać ukłony «być pozdrawianym, witanym»
5. «pozbawić kogoś jego własności, tego, co ktoś posiada, ma; zabrać przemocą, wydrzeć, zagarnąć; skonfiskować, zarekwirować coś»

Odebrać towar przemytnikowi.

Odebrał koledze pióro.

Partyzanci odbierali okupantowi broń.

∆ Odebrać dziecko rodzicom «pozbawić rodziców praw rodzicielskich, prawa opiekowania się dzieckiem»
∆ Odebrać komuś głos «nie pozwolić komuś przemawiać, mówić»
◊ Odebrać komuś, sobie życie «pozbawić kogoś życia; popełnić samobójstwo»
◊ Oburzenie, wzruszenie itp. odebrało komuś głos; komuś odebrało głos ze wzruszenia, oburzenia itp. «ktoś nie może mówić z powodu silnych wzruszeń; głos się komuś załamuje, więźnie w gardle»
□ Kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera.przen.

Upały odbierały chęć do pracy.

6. książk. «doznać jakichś wrażeń, zareagować na coś, co się ogląda, czyta; zrozumieć coś w jakiś sposób»

Jak odebrałeś ten film?

Odebrać właściwie przedstawienie.

7. zwykle ndk, techn. «o aparatach radiowych, telewizyjnych: przyjmować fale elektromagnetyczne ze stacji nadawczej i przetwarzać je na dźwięki, głos i obrazy»

Czyjeś radio nie odbiera trzeciego programu.

Telewizor odbiera źle, dobrze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • odebrać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odbierać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}odjęło [odebrało] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}mowę {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odebrać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» …   Słownik frazeologiczny

  • odebrać sobie [komuś] życie — {{/stl 13}}{{stl 7}} popełnić samobójstwo, zabić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młody człowiek odebrał sobie życie, skacząc z okna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odbierać — → odebrać …   Słownik języka polskiego

  • odbić kogoś komuś — Odebrać komuś dziewczynę lub chłopaka; uwieść czyjąć sympatię Eng. To take someone s girlfriend or boyfriend away …   Słownik Polskiego slangu

  • odbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbieraćam, odbieraća, odbieraćają, odbieraćany {{/stl 8}}– odebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, odbiorę, odbierze, odbierz, odbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dziecko — 1. Cudowne dziecko «dziecko odznaczające się niezwykłymi, jak na jego wiek, zdolnościami»: (...) był cudownym dzieckiem. (...) Talent rozwinięty bardzo wcześnie – zachowane rysunki ośmioletniego chłopca są nie tylko zdumiewająco dojrzałe, ale… …   Słownik frazeologiczny

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • przejąć — dk Xc, przejąćjmę, przejąćjmiesz, przejąćjmij, przejąćjął, przejąćjęła, przejąćjęli, przejąćjęty, przejąćjąwszy przejmować ndk IV, przejąćjmuję, przejąćjmujesz, przejąćjmuj, przejąćował, przejąćowany 1. «wziąć, przyjąć, odebrać coś od kogoś,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”