- oskarżać
- ndk I, \oskarżaćam, \oskarżaćasz, \oskarżaćają, \oskarżaćaj, \oskarżaćał, \oskarżaćany1. forma ndk czas. oskarżyć. (p.)2. «być oskarżycielem w procesie sądowym»
Słownik języka polskiego . 2013.
oskarżać
Look at other dictionaries:
oskarżać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oskarżaćam, oskarżaća, oskarżaćają, oskarżaćany {{/stl 8}}– oskarżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, oskarżaćżę, oskarżaćży, oskarżaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obciążać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oskarżać się – oskarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oskarżać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Teraz oskarżał się o brak konsekwencji w postępowaniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oskarżać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ligać — oskarżać … Słownik gwary warszawskiej
oskarżyć — dk VIb, oskarżyćżę, oskarżyćżysz, oskarż, oskarżyćżył, oskarżyćżony oskarżać ndk I, oskarżyćam, oskarżyćasz, oskarżyćają, oskarżyćaj, oskarżyćał, oskarżyćany 1. «obwinić, posądzić, pomówić kogoś o coś, przypisać, zarzucić komuś coś złego»… … Słownik języka polskiego
obciążać się – obciążyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obciążać siebie, brać do dźwigania jakiś ciężar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obciążył się bagażami swoimi i żony. Zbytnio obciążali się sprzętem i musieli sporo rzeczy zostawić w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pręgierz — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej «obwinić, obwiniać, oskarżyć, oskarżać, napiętnować kogoś, coś publicznie, oddać, oddawać kogoś, coś pod sąd opinii publicznej»: Jest to więc prawo władzy, a nie… … Słownik frazeologiczny
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
denuncjować — ndk IV, denuncjowaćjuję, denuncjowaćjujesz, denuncjowaćjuj, denuncjowaćował, denuncjowaćowany «składać władzom poufne doniesienie o czynach sprzecznych z obowiązującym prawem, potajemnie oskarżać o takie czyny lub poglądy» Denuncjować uczestników … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
raport — m IV, D. u, Ms. raportrcie; lm M. y «ustne lub pisemne sprawozdanie, doniesienie o czymś, zwykle zwierzchnikowi, instytucji nadrzędnej itp.; relacja, meldunek» Szczegółowy raport. Raport lekarza, zastępowego. Raport z podróży. Złożyć, zdać raport … Słownik języka polskiego
