potnieć

potnieć
ndk III, \potniećeję, \potniećejesz, \potniećej, \potniećniał, \potniećeli
1. «wydzielać pot, okrywać się potem; pocić się»

Czoło potnieje od gorączki.

Ze zdenerwowania potniały mu ręce.

Potnieli od upału.

2. «o przedmiotach mających gładką powierzchnię, zwykle o szkle: okrywać się skroploną parą»

Szyby w tramwaju potniały.

Okulary potniały w ciepłym pomieszczeniu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • potnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, potniećeję, potniećeje, potniećniał, potniećnieli {{/stl 8}}– spotnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokrywać się potem, wydzielać pot; pocić się :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spotnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}potnieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”