przerazić

przerazić
dk VIa, \przerazićrażę, \przerazićzisz, \przerazićraź, \przerazićził, \przerazićrażony - przerażać ndk I, \przerazićam, \przerazićasz, \przerazićają, \przerazićaj, \przerazićał, \przerazićany
«mocno przestraszyć; przejąć lękiem»

Przerazić kogoś swoim wyglądem.

Przeraziła kogoś myśl, że… Dom przerażał pustką.

Nie przerażały go trudności.

Przeraziły go te wiadomości.

przerazić się - przerażać się «bardzo się przestraszyć, odczuć trwogę»

Przerazić się na czyjś widok.

Przeraził się skutkami swego nieprzemyślanego postępku.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • przerazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przerażać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przerażać się – przerazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać wielki strach, lęk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeraził się aresztowaniami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przerażać — → przerazić …   Słownik języka polskiego

  • strwożyć — dk VIb, strwożyćżę, strwożyćżysz, strwóż, strwożyćżył, strwożyćżony «wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć» Nagły hałas strwożył zebranych. Strwożone dziecko. strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się,… …   Słownik języka polskiego

  • zatrwożyć — dk VIb, zatrwożyćżę, zatrwożyćżysz, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżył, zatrwożyćżony rzad. zatrważać ndk I, zatrwożyćam, zatrwożyćasz, zatrwożyćają, zatrwożyćaj, zatrwożyćał, zatrwożyćany, książk. «przejąć kogoś trwogą, lękiem, zaniepokoić, przerazić …   Słownik języka polskiego

  • nagnać — dk I, nagnaćam, nagnaćasz, nagnaćają, nagnaćaj, nagnaćał, nagnaćany nagonić dk VIa, nagnaćnię, nagnaćnisz, nagnaćgoń, nagnaćnił, nagnaćniony naganiać ndk I, nagnaćam, nagnaćasz, nagnaćają, nagnaćaj, nagnaćał, nagnaćany «goniąc skierować w pewne… …   Słownik języka polskiego

  • napędzić — dk VIa, napędzićdzę, napędzićdzisz, napędzićpędź, napędzićdził, napędzićdzony napędzać ndk I, napędzićam, napędzićasz, napędzićają, napędzićaj, napędzićał, napędzićany 1. «pędząc, goniąc przed sobą zgromadzić w jakimś miejscu; zapędzić, zagnać… …   Słownik języka polskiego

  • przelęknąć się — + rzad. przeląc się dk Vc, przelęknąć sięlęknę się, przelęknąć sięlękniesz się, przelęknąć sięlęknij się, przelęknąć sięląkł się, przelęknąć sięlękła się, przelęknąć sięlękli się, przelęknąć sięląkłszy się «doznać uczucia lęku, strachu;… …   Słownik języka polskiego

  • przerażenie — n I 1. rzecz. od przerazić. 2. «uczucie nagłego i silnego lęku, przestrachu; trwoga» Obłędne, paniczne, śmiertelne przerażenie. Okrzyk przerażenia wyrwał się komuś z piersi. Ochłonąć, oniemieć, zdrętwieć z przerażenia. Z przerażeniem patrzeć na… …   Słownik języka polskiego

  • przerażony — przerażonyżeni imiesł. bierny czas. przerazić (p.) przerażony w użyciu przym. «będący dowodem lub wynikiem czyjegoś przerażenia; wyrażający przerażenie» Przerażona mina. Przerażone oczy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”