Tłuczeń ceglany.
Tłuczeń budowlany.
Ścieżka wysypana tłuczniem.
Szosa z tłucznia.
Słownik języka polskiego . 2013.
tłuczeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. tłuczeńcznia, blm, bud. {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj kruszywa z drobno tłuczonego kamienia (rzadziej z pokruszonej cegły), stosowane głównie na nawierzchnie i jako dodatek do betonów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Droga z … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Щебень — Рыхлая обломочная порода из неокатанных обломков горных пород, шлаков и т. д. размером от 10 до 100 мм. Может иметь как природное, так и искусственное происхождение. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов строительный материал в… … Строительный словарь
balastować — ndk IV, balastowaćtuję, balastowaćtujesz, balastowaćtuj, balastowaćował, balastowaćowany 1. mors. lotn. «obciążać statek, balon itp. dodatkowym ciężarem, balastem» 2. żegl. «(na jachtach bezbalastowych) o żeglarzach: wychylać się za burtę statku… … Słownik języka polskiego
bazaltowy — przym. od bazalt Bazaltowe skały. Tłuczeń bazaltowy … Słownik języka polskiego
gruzobeton — m IV, D. u, Ms. gruzobetonnie, blm bud.,techn. «beton, w którym kruszywem jest tłuczeń ceramiczny (ceglany, dachówkowy, kaflowy) otrzymywany z gruzu» … Słownik języka polskiego
jednofrakcjowy — bud. «o materiałach sypkich, jak piasek, żwir, żużel, tłuczeń: przesiany przez sita o oczkach jednakowej wielkości celem zrównania ziarn kruszywa; wykonany z takiego kruszywa» … Słownik języka polskiego
lesz — m II, D. u, blm techn. «popiół z miałem węglowym; także: tłuczeń żużlowy używany do wysypywania boisk, dróg dojazdowych itp.» Chodniki z leszu. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
lidyt — m IV, D. u, Ms. lidytycie, blm miner. «osadowa skała krzemionkowa, składająca się głównie z chalcedonu i kwarcu, twarda i zbita, o barwie czarnej, używana jako kamień probierczy, do wyrobu osełek i na tłuczeń drogowy» ‹od nazwy starożytnej krainy … Słownik języka polskiego
szaber — I m IV, D. szaberbru, Ms. szaberbrze, blm rzad. → tłuczeń ‹z niem.› II m IV, D. szaberbru, Ms. szaberbrze, blm pot. «przywłaszczenie sobie rzeczy opuszczonych przez właściciela, pozbawionych opieki (zwykle podczas wojny); rzeczy zrabowane w ten… … Słownik języka polskiego
szuter — m IV, D. szutertru, Ms. szutertrze, blm «drobno potłuczone lub pokruszone kamienie, odłamki skał, używane do wysypywania nawierzchni drogowych, do wyrobu betonów itp.; tłuczeń» Wysypywać szutrem alejki parkowe. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
