umocnić

umocnić
dk VIa, \umocnićnię, \umocnićnisz, \umocnićnij, \umocnićnił, \umocnićniony - umacniać ndk I, \umocnićam, \umocnićasz, \umocnićają, \umocnićaj, \umocnićał, \umocnićany
1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić»

Umocnić rusztowanie.

Umacniać podpórki namiotu.

Umocnić brzeg faszyną.

2. «utrwalić, ugruntować»

Umocnić władzę, panowanie, stanowisko.

Umocnić przyjaźń.

Coś umocniło w kimś przekonanie, nadzieję.

◊ Umocnić kogoś w czymś (np. w zamiarze, w postanowieniu) «uczynić kogoś bardziej pewnym czegoś, utwierdzić kogoś w czymś»
3. wojsk. «zbudować obiekty fortyfikacyjne itp. przygotowując teren do działań bojowych; obwarować, ufortyfikować»
umocnić się - umacniać się
1. «stać się mocniejszym, trwalszym; utrwalić się»

Czyjś autorytet umocnił się.

Umacniać stosunki kulturalne, handlowe.

◊ Umocnić się w czymś (np. w przekonaniu, w zamiarze) «nabrać pewności co do czegoś; utwierdzić się w czymś»
2. wojsk. «zbudować obiekty fortyfikacyjne przygotowując się do działań bojowych; wzmocnić swoją siłę obronną»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • umocnić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. umacniać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umacniać się – umocnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie, trwalszym, nabierać większej mocy; utrwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego pozycja w firmie umocniła się. Dobrosąsiedzkie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umacniać — → umocnić …   Słownik języka polskiego

  • utwierdzić — dk VIa, utwierdzićdzę, utwierdzićdzisz, utwierdź, utwierdzićdził, utwierdzićdzony utwierdzać ndk I, utwierdzićam, utwierdzićasz, utwierdzićają, utwierdzićaj, utwierdzićał, utwierdzićany 1. «upewnić kogoś w czymś, podtrzymać, umocnić czyjś sąd,… …   Słownik języka polskiego

  • oszańcować — dk IV, oszańcowaćcuję, oszańcowaćcujesz, oszańcowaćcuj, oszańcowaćował, oszańcowaćowany «otoczyć, umocnić coś szańcami, usypać szańce dookoła czegoś» Oszańcować zamek. oszańcować się «umocnić swoje stanowisko, obóz itp. szańcami; osłonić się» …   Słownik języka polskiego

  • ufortyfikować — dk IV, ufortyfikowaćkuję, ufortyfikowaćkujesz, ufortyfikowaćkuj, ufortyfikowaćował, ufortyfikowaćowany «umocnić fortyfikacjami; obwarować» Ufortyfikować obóz, zamek, budynek. Miasto ufortyfikowane wałami. ufortyfikować się «umocnić swoje… …   Słownik języka polskiego

  • ustalić — dk VIa, ustalićlę, ustalićlisz, ustal, ustalićlił, ustalićlony ustalać ndk I, ustalićam, ustalićasz, ustalićają, ustalićaj, ustalićał, ustalićany 1. «rozstrzygnąć, zdecydować o czymś, wyznaczyć coś» Ustalić harmonogram robót. Ustalić warunki… …   Słownik języka polskiego

  • wzmocnić — dk VIa, wzmocnićnię, wzmocnićnisz, wzmocnićnij, wzmocnićnił, wzmocnićniony wzmacniać ndk I, wzmocnićam, wzmocnićasz, wzmocnićają, wzmocnićaj, wzmocnićał, wzmocnićany 1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»… …   Słownik języka polskiego

  • umacniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umacniaćam, umacniaća, umacniaćają, umacniaćany {{/stl 8}}– umocnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, umacniaćnię, umacniaćni, umacniaćnij, umacniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”