emanatyzm

emanatyzm
m IV, D. -u, Ms. \emanatyzmzmie, blm
filoz. «teoria filozoficzno-teologiczna, głoszona głównie przez neoplatoników, tłumacząca powstanie i rozwój świata wyłanianiem się różnorodnych postaci bytu z jednego pierwiastka pojętego jako absolut wolny od niedoskonałości; teoria emanacji»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • emanacja — ż I, DCMs. emanacjacji; lm D. emanacjacji (emanacjacyj) 1. «promieniowanie, wydzielanie się» Emanacja ciepła. ∆ filoz. Teoria emanacji → emanatyzm przen. «oddziaływanie na otoczenie» Emanacja osobowości. Emanacja ducha. 2. chem. fiz. «nazwa… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”