emanacja

emanacja
ż I, DCMs. \emanacjacji; lm D. \emanacjacji (\emanacjacyj)
1. «promieniowanie, wydzielanie się»

Emanacja ciepła.

filoz. Teoria emanacji → emanatyzm
przen. «oddziaływanie na otoczenie»

Emanacja osobowości.

Emanacja ducha.

2. chem. fiz. «nazwa historyczna promieniotwórczego gazu szlachetnego o liczbie atomowej 86 (mającego trzy naturalne izotopy)»

Emanacja radowa.

Emanacja torowa.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • emanacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. emanacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielanie się, promieniowanie; także to, co się wydziela, promieniuje {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • eon — m IV, Ms. eonie; lm M. y 1. DB. a filoz. «według gnostyków: istota pośrednicząca pomiędzy stwórcą a stworzeniem, emanacja bóstwa» 2. D. u książk. «wiek, era» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”