- empiryk
- m III, DB. -a, N. \empirykkiem; lm M. \empirykycy, DB. -ów1. «człowiek bardziej ufający doświadczeniu, praktyce niż rozumowaniu; praktyk»2. «zwolennik empiryzmu; empirysta»‹gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
empiryk
Look at other dictionaries:
empiryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lmM. empirykycy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek kierujący się w życiu doświadczeniem, a nie teorią; praktyk {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
empirysta — m odm. jak ż IV, CMs. empirystayście; lm M. empirystayści, DB. empirystatów → empiryk w zn. 2 Spór racjonalistów z empirystami … Słownik języka polskiego
