- empirysta
- m odm. jak ż IV, CMs. \empirystayście; lm M. \empirystayści, DB. \empirystatów→ empiryk w zn. 2
Spór racjonalistów z empirystami.
Słownik języka polskiego . 2013.
Spór racjonalistów z empirystami.
Słownik języka polskiego . 2013.
empiryk — m III, DB. a, N. empirykkiem; lm M. empirykycy, DB. ów 1. «człowiek bardziej ufający doświadczeniu, praktyce niż rozumowaniu; praktyk» 2. «zwolennik empiryzmu; empirysta» ‹gr.› … Słownik języka polskiego