funkcjonalizm

m IV, D. -u, Ms. \funkcjonalizmzmie, blm

1. «kierunek we współczesnej architekturze, urbanistyce i sztuce użytkowej, którego głównym założeniem jest uznanie nadrzędności funkcji, od której uzależnione są elementy techniczne i estetyczne»

2. «pogląd w metodologii nauk, zwłaszcza w XIX-XX w., według którego z nauki należy usunąć pojęcie przyczyny zjawisk i poprzestać na badaniu ich funkcjonalnych zależności»

3. psych. «kierunek w psychologii XX w. wysuwający na pierwszy plan badanie i wyjaśnianie funkcji zjawisk psychologicznych oraz ich roli w życiu człowieka; psychologia funkcjonalna»

4. socjol. etn. «kierunek powstały z opozycji do ewolucjonizmu w pierwszej połowie XX w., dążący do wyjaśniania faktów, zjawisk i procesów społecznych przez ustalanie funkcji, jaką one pełnią w kulturze danego społeczeństwa»