Funkcjonalnie urządzone mieszkanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
funkcjonalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., funkcjonalnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. funkcjonalny: Zaprojektować funkcjonalnie dom. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
redundantny — «w teorii informacji: będący elementem funkcjonalnie niepotrzebnym, zbytecznym» ∆ jęz. Cechy redundantne «cechy, elementy funkcjonalnie zbyteczne, rozszerzające formę wyrazu, ale nie pełniące określonej funkcji (np. perspektywistyczny zamiast… … Słownik języka polskiego
alomorf — m IV, D. u, Ms. alomorffie; lm M. y jęz. «funkcjonalnie obojętny wariant morfemu (np. męk ║mąk ║męcz w wyrazach męka, mąk, męczyć)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… … Słownik języka polskiego
długość — ż V, DCMs. długośćści; lm MD. długośćści 1. «rozciągłość linii albo płaszczyzny w tym kierunku, w którym dwa skrajne punkty leżą w największej odległości od siebie; w matematyce: liczba rzeczywista wyrażająca wielkość odcinka; w fizyce: jedna z… … Słownik języka polskiego
krótki — krótkitszy 1. «mający małą długość; niedługi» Krótka sukienka. Krótkie włosy. ∆ Krótki wzrok → krótkowzroczność ∆ Krótka seria «niewielka ilość czegoś (zwykle o produkcji odzieży)» ∆ Gotować, dusić w krótkim sosie mięso, jarzyny «gotować, dusić… … Słownik języka polskiego
organelle — blp, D. organellelli biol. «elementy strukturalne ciała pierwotniaków (np. wici, rzęski) odpowiadające funkcjonalnie narządom zwierząt wielokomórkowych» ∆ Organelle komórkowe «struktury cytoplazmy komórek roślinnych i zwierzęcych związane z… … Słownik języka polskiego
podwzgórze — n I; lm D. podwzgórzerzy anat. «dolna część międzymózgowia, składająca się z licznych jąder nerwowych połączonych ze sobą oraz z innymi częściami mózgu; funkcjonalnie stanowi ośrodek nadrzędny wobec autonomicznego układu nerwowego» … Słownik języka polskiego
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego
skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… … Słownik języka polskiego
