immanentny

immanentny
«tkwiący wewnątrz czegoś, nie wychodzący poza dany przedmiot, nie wynikający z działania czynnika zewnętrznego; właściwy czemuś z natury»

Cechy immanentne przedmiotu.

Immanentne prawa rozwoju rzeczywistości.

∆ filoz. Filozofia immanentna «subiektywno-idealistyczna doktryna z końca XIX i początku XX w. (wywodząca się od G. Berkeleya, I. Kanta oraz J. G. Fichtego) oparta na tezie, że rzeczywistość nie istnieje niezależnie od poznania, lecz jest zespołem treści świadomości, pojmowanej jednak w oderwaniu od indywidualnego umysłu ludzkiego»
‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • immanentny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} istniejący wewnątrz, w ramach czegoś; tkwiący, zawarty w czymś; właściwy z natury danemu przedmiotowi, zjawisku; wynikający z danego przedmiotu lub zjawiska bez wpływu innych czynników… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • immanentnie — «w sposób immanentny; w swojej wewnętrznej istocie, w naturze rzeczy» Immanentnie narodowy charakter czyjejś twórczości …   Słownik języka polskiego

  • immanentność — ż V, DCMs. immanentnośćści, blm rzecz. od immanentny Immanentność praw rządzących rzeczywistością …   Słownik języka polskiego

  • immanentnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób immanentny, nieodłącznie z czymś związany; w naturze swojego bytu, w swojej istocie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”