immanentyzm

immanentyzm
m IV, D. -u, Ms. \immanentyzmzmie, blm
filoz. «pogląd w teorii poznania niektórych empirycznych kierunków filozofii sprowadzający doświadczenie w ogóle do doświadczenia wewnętrznego podmiotu poznającego; neguje obiektywne istnienie rzeczywistości, przyjmując stan własnej świadomości podmiotu za jedyne źródło poznania świata»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • in- — «pierwszy człon wyrazów złożonych łacińskich lub pochodzenia łacińskiego (wskutek upodobnienia mający zwykle postać il przed spółgłoską l, im przed spółgłoskami p, b, m, ir przed spółgłoską r); równa się przeczeniu nie lub oznacza przyimki: w (w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”