kulminować

kulminować
ndk IV, \kulminowaćnuje, \kulminowaćował
1. «o uczuciach, stanach uczuciowych: osiągać szczytowe napięcie, poziom, rezultaty; dominować»
2. «o obiektach topograficznych: wznosić się ponad resztę terenu, górować»
3. astr. «o ciałach niebieskich: przechodzić przez płaszczyznę południka, znajdować się najwyżej albo najniżej nad horyzontem»
‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kulminować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk, Ia kulminowaćnuje, kulminowaćował {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, emocjonalnego: osiągać najwyższy, szczytowy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kulminowanie — n I rzecz. od kulminować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”