- mętny
- \mętnyni, \mętnyniejszy1. «zawierający męty, zawiesinę, utrudniający dokładne widzenie przedmiotów; nieprzejrzysty»
Mętna ciecz, woda, kałuża, rzeka.
Mętny płyn, sok.
Mętne wino, piwo.
Mętna szyba.
◊ Łowić, łapać ryby w mętnej wodzie «wyzyskiwać zamęt, zamieszanie dla własnej korzyści»przen. «o oczach, spojrzeniu itp.: pozbawiony wyrazistości, nic nie wyrażający; pozbawiony blasku, zamglony»Mętny wzrok chorego, starca.
Mętne oczy, źrenice niewidomego.
Mętne ślepia szczenięcia.
2. «słabo widoczny, niewyraźny, nieostry, widziany jak przez mgłę»Mętne kontury, mętny kształt czegoś.
Mętny zarys postaci.
przen.a) «niejasny, niezrozumiały, zagmatwany, chaotyczny, nie sprecyzowany, niedokładny, nie uzasadniony»Mętne rozumowanie, tłumaczenie.
Mętne przeczucie.
Mętne pogłoski, wiadomości.
Mętne wywody.
Mętna wypowiedź.
Mętny styl.
Mętny sposób myślenia.
b) «podejrzany, niepewny pod względem etycznym, prawnym itp.»Mętna figura, osobistość.
Mętny facet, osobnik.
Czyjaś mętna przeszłość.
Mętne interesy, sprawy.
Słownik języka polskiego . 2013.