- mężatka
- ż III, CMs. \mężatkatce; lm D. \mężatkatek«kobieta mająca męża, kobieta zamężna»
Młoda mężatka.
Słownik języka polskiego . 2013.
mężatka
Look at other dictionaries:
mężatka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. mężatkatce; lm D. mężatkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta, która ma męża; kobieta zamężna {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamężna — «o kobiecie: mająca męża, będąca mężatką» Kobieta zamężna. zamężna w użyciu rzecz. «kobieta zamężna, mężatka» Zamężne pracują w naszej fabryce na pierwszej zmianie … Słownik języka polskiego
Корженевский Иосиф — (Korzeniowski, 1797 1863) известный польский писатель; обучался в кременецком лицее; был воспитателем в доме генерала Викентия Красинского, затем заведовал библиотекой Замойских, а в 1823 г. сделался проф. польского языка и литературы в Кременце … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Корженевский Иосиф — (Korzeniowski, 1797 1863) известный польский писатель; обучался в кременецком лицее; был воспитателем в доме генерала Викентия Красинского, затем заведовал библиотекой Замойских, а в 1823 г. сделался проф. польского языка и литературы в Кременце … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
małżonka — ż III, CMs. małżonkance; lm D. małżonkanek «żona (zwykle w zwrotach konwencjonalnych, podniośle, urzędowo, niekiedy żartobliwie); mężatka, kobieta zamężna» Czuła, wierna małżonka … Słownik języka polskiego
mąż — m II, DB. męża; lm M. mężowie, DB. mężów 1. «mężczyzna pozostający z kobietą w związku małżeńskim; małżonek (w stosunku do tej kobiety)» Dobry, czuły, troskliwy, pracowity mąż. Żyć, rozwieść się z mężem. Szukać, znaleźć sobie męża. Polować na… … Słownik języka polskiego
młodziutki — młodziutkitcy forma zdr. o odcieniu intensywnym od młody (zwykle w zn. 1, 2, 3) a) w zn. 1: Młodziutka mężatka. b) w zn. 2: Czyjaś młodziutka sylwetka. c) w zn. 3: Młodziutka zieleń … Słownik języka polskiego
poromansować — dk IV, poromansowaćsuję, poromansowaćsujesz, poromansowaćsuj, poromansowaćował «spędzić pewien czas na romansowaniu, flirtach, miłostkach; nawiązać romans» Poromansować z mężatką … Słownik języka polskiego
stan — m IV, D. u, Ms. stannie 1. blm «jakość, forma, postać, poziom czegoś, ilość czegoś, liczba kogoś w danym momencie, okresie; położenie, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje» Stan faktyczny, liczbowy czegoś. Stan finansowy, majątkowy,… … Słownik języka polskiego
uwikłać — dk I, uwikłaćam, uwikłaćasz, uwikłaćają, uwikłaćaj, uwikłaćał, uwikłaćany «wciągnąć kogoś w coś kłopotliwego, nieprzyjemnego, wplątać, wmieszać kogoś w jakąś sprawę» Uwikłać kogoś w jakąś aferę, w przewlekły spór, w proces (sądowy). Uwikłać kraj… … Słownik języka polskiego
