- nadbić
- dk Xa, \nadbićbiję, \nadbićbijesz, \nadbićbij, \nadbićbił, \nadbićbity - nadbijać ndk I, \nadbićam, \nadbićasz, \nadbićają, \nadbićaj, \nadbićał, \nadbićany1. «odbić część, kawałek czegoś; nadtłuc»
Nadbić emalię wanny.
Oddzielać nadbite owoce od zdrowych.
2. «dodatkowo przybić coś do czegoś»Nadbić obcasy.
3. «w odniesieniu do druków: odbić czegoś więcej ponad ustaloną liczbę»
Słownik języka polskiego . 2013.