nadbiec

a. nadbiegnąć dk Vc, \nadbiecbiegnę, \nadbiecbiegniesz, \nadbiecbiegnij, \nadbiecbiegł, \nadbiecbiegła, \nadbiecbiegli, \nadbiecbiegłszy - nadbiegać ndk I, \nadbiecam, \nadbiecasz, \nadbiecają, \nadbiecaj, \nadbiecał

1. «przybyć biegiem w odpowiednim momencie, bardzo szybko nadejść; przybiec»

Byłby utonął, ale nadbiegli ratownicy.

Nadbiegła gromada dzieci.

2. «o zjawiskach atmosferycznych, chmurach itp.: tocząc się, sunąc zbliżyć się szybko, dotrzeć do określonego miejsca»

Nadbiegające fale.

Chmura nadbiegła nad wieś.

3. «o głosach, dźwiękach itp.: dotrzeć, dobiec z pewnej odległości»

Z oddali nadbiegły dźwięki trąbki.