napaść

napaść
I
ż V, DCMs. \napaśćści; lm M. \napaśćści
1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.»

Napaść zbrojna.

Napaść nieprzyjaciela na kraj.

Odeprzeć, wstrzymać napaść.

Kraj zaskoczony napaścią.

Lękać się napaści bandytów.

2. «gwałtowne wystąpienie (słowne) przeciw komuś, zwykle nie uzasadnione, wywołane nienawiścią, uprzedzeniem»

Gwałtowna, niespodziewana, bezpardonowa napaść na kogoś.

II
dk Vc, \napaśćpadnę, \napaśćpadniesz, \napaśćpadnij, \napaśćpadł, \napaśćpadnięty, \napaśćpadłszy - napadać ndk I, \napaśćam, \napaśćasz, \napaśćają, \napaśćaj, \napaśćał, \napaśćany
1. «wystąpić zaczepnie przeciwko komuś albo czemuś, zwykle niespodziewanie, podstępnie i używając przemocy; rzucić się na kogoś lub na coś; uderzyć, zaatakować»

Napaść z bronią w ręku na bezbronnych.

Napadać na przechodniów, na podróżnych.

Napaść na obóz nieprzyjaciela.

Bandyci napadli na bank.

Kraj napadnięty przez wroga.

2. «wystąpić przeciwko komuś albo czemuś, zarzucić coś komuś gwałtownie»

Napadać na kogoś niesłusznie, bez uzasadnienia, bez zastanowienia.

Napaść na kogoś ostro, w przykrych słowach.

3. «o stanach psychicznych albo fizjologicznych, o ich objawach: opanować kogoś nagle; ogarnąć, opaść»

Napadła kogoś złość, wściekłość.

Napadały kogoś stany melancholii, przygnębienia.

Napadła ją senność.

Napadł go atak kaszlu, ziewania, duszności, mdłości.

pot. Co cię napadło? «co ci przyszło do głowy, co ci się stało, dlaczego się tak (dziwnie, agresywnie) zachowujesz?»
4. napadać
III
dk XI, \napaśćpasę, \napaśćpasiesz, \napaśćpaś, \napaśćpasł, \napaśćpasła, \napaśćpaśli, \napaśćpasiony, \napaśćpasłszy
«dać zwierzętom paszy, pozwolić im się najeść (zwykle na pastwisku), nakarmić je»

Napaść konie, krowy, gęsi.

Napasione bydło.

◊ Napaść czymś oczy «przyjrzeć się czemuś, nacieszyć się patrzeniem na coś; napatrzyć się»
napaść się strona zwrotna czas. napaść

Owce się napasły na hali.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • napaść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. napaśćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nagły atak, nieoczekiwane napadnięcie (często zbrojne) na kogoś lub na coś, ze złymi, wrogimi zamiarami : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • napaść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do zwierząt: najeść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowy się napasły na łące. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Edward Szczepanik — Infobox Politician name = Edward Franciszek Szczepanik lata życia = 1915 2005 imagesize = 200px office = Prime Minister of The Government of the Polish Republic in Exile partia = term start = 8 April 1986 term end = 22 December 1990 president =… …   Wikipedia

  • mokry — 1. żart. Mieć oczy w mokrym miejscu «mieć skłonność do płaczu, łatwo ulegać wzruszeniu; także: płakać»: Pochyliłem się do jej ręki zasmolonej kurzem zgarniętym z półki i ucałowałem z szacunkiem. Chyba sam miałem mokro w oczach; zawsze miałem oczy …   Słownik frazeologiczny

  • nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… …   Słownik frazeologiczny

  • agresja — ż I, DCMs. agresjasji; lm D. agresjasji (agresjasyj) 1. «zbrojna napaść jednego państwa na drugie» Agresja na sąsiednie państwo. Akt agresji. 2. psych. «zachowanie zmierzające do wyładowania niezadowolenia lub gniewu na osobach lub rzeczach;… …   Słownik języka polskiego

  • bezbronny — bezbronnynni «nie mający możności bronienia się, stawiania oporu; nie umiejący się bronić przeciw przeciwnościom; bezsilny, bezradny» Napaść na bezbronnego człowieka. Bezbronny kraj. Bezbronne pisklę …   Słownik języka polskiego

  • bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

  • brutalny — brutalnyni, brutalnyniejszy «zachowujący się bezwzględnie, grubiańsko, nadużywający swojej siły lub przewagi; znamionujący bezwzględność, grubiaństwo; bezwzględny, grubiański» Brutalni ludzie, mężowie. Brutalna napaść, przemoc. Brutalne… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”