napastować

I

ndk IV, \napastowaćtuję, \napastowaćtujesz, \napastowaćtuj, \napastowaćował, \napastowaćowany

1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś»

Napastować przeciwników.

Napastować kogoś w prasie, na zebraniach.

2. «narzucać komuś swoją osobę; nachodzić kogoś, molestować kogoś (o coś), naprzykrzać się komuś»

Napastować kogoś o pieniądze.

przen.

Napastują kogoś złe myśli.

3. «zaczepiać kogoś w nieprzyjaznych zamiarach; dawniej także: dokonywać zbrojnej napaści na kogoś (albo na coś); napadać, najeżdżać, atakować»

Chuligani napastowali przechodniów.

Kraj napastowany przez najeźdźców.

4. «o chorobach, ich objawach, o szkodnikach itp.: występować u kogoś (na czymś) w dużym nasileniu»

Mszyce napastowały młode pędy roślin.

Kaszel, chrypka napastuje kogoś.

Dom napastowany przez termity.

II

dk IV, \napastowaćtuję, \napastowaćtujesz, \napastowaćtuj, \napastowaćował, \napastowaćowany

«pokryć, posmarować, natrzeć coś (zwykle podłogę) pastą, wyczyścić pastą»

Napastować parkiet.

Świeżo napastowana podłoga.

napastować się «zmęczyć się pastowaniem»