- niespodziewanie
- «w sposób niespodziewany, bez uprzedzenia, nieoczekiwanie; niespodzianie»
Przyjechał po jakimś czasie zupełnie niespodziewanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Przyjechał po jakimś czasie zupełnie niespodziewanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
niespodziewanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołując zaskoczenie, wbrew przewidywaniom, bez zapowiedzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niespodziewanie przyniósł mi kwiaty. Niespodziewanie złożyła rezygnację. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niespodzianie — → niespodziewanie … Słownik języka polskiego
znienacka — «niespodziewanie, nieoczekiwanie, ni stąd, ni zowąd; nagle, raptem» Wejść znienacka. Zagadnąć, zapytać kogoś znienacka. Znienacka kogoś zaskoczyć … Słownik języka polskiego
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
zwalić się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
zwalać się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
sprzed — przyimek składający się z ubezdźwięcznionego przyimka z i przyimka przed (łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu), oznaczający: 1. «taki, który pochodzi z miejsca położonego przed czymś określonym przez towarzyszący przyimkowi rzeczownik»… … Słownik języka polskiego
zaskoczyć — dk VIb, zaskoczyćczę, zaskoczyćczysz, zaskoczyćskocz, zaskoczyćczył, zaskoczyćczony zaskakiwać ndk VIIIb, zaskoczyćkuję, zaskoczyćkujesz, zaskoczyćkuj, zaskoczyćiwał, zaskoczyćiwany 1. «napaść niespodziewanie na nie przygotowanego do obrony;… … Słownik języka polskiego
napadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napadaćam, napadaća, napadaćają, napadaćany {{/stl 8}}– napaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, napadaćpadnę, napadaćpadnie, napadaćpadnij, napadaćpadł, napadaćpadła, napadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napatoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, napatoczyć sięczę się, napatoczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} natknąć się na kogoś lub na coś przypadkiem, spotkać kogoś niespodziewanie :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień