- niespodziewany
- \niespodziewanyni«taki, którego się nie spodziewano, zjawiający się bez uprzedzenia; zaskakujący, niespodziany»
Niespodziewany gość.
Niespodziewana wizyta.
Słownik języka polskiego . 2013.
niespodziewany
Look at other dictionaries:
niespodziewany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niespodziewanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołujący zaskoczenie, niezapowiedziany; taki, którego się nie oczekiwało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niespodziewani goście. Niespodziewana delegacja, wygrana. Jej niespodziewany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cichy — 1. Cicha praca, modlitwa itp. «praca, modlitwa itp. odbywająca się w ciszy»: Tu jest sypialnia, a tu pokój do cichej pracy. Roz bezp 1998. 2. Z cicha pęk a) «o kimś z pozoru cichym, ale mogącym się zdobyć na niespodziewany postępek, wybryk;… … Słownik frazeologiczny
Das Kabarett der älteren Herren — Kabaret Starszych Panów darstellende Skulptur in Opole … Deutsch Wikipedia
Кабаре джентльменов в возрасте — Два джентльмена в возрасте … Википедия
wpaść — 1. Brać, kupować, czytać itp. co wpadnie w ręce «brać, kupować, czytać itp. to, na co się akurat trafi, bez wyboru»: (...) włamali się do przedszkola na osiedlu. – Brali wszystko, co im wpadło w ręce: czajnik elektryczny, radio (...). SE… … Słownik frazeologiczny
wpadać — 1. Brać, kupować, czytać itp. co wpadnie w ręce «brać, kupować, czytać itp. to, na co się akurat trafi, bez wyboru»: (...) włamali się do przedszkola na osiedlu. – Brali wszystko, co im wpadło w ręce: czajnik elektryczny, radio (...). SE… … Słownik frazeologiczny
fuks — m IV, D. a, Ms. fukssie; lm M. y 1. B.=D.; lm B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) żart. «osoba początkująca w jakimś zawodzie, robiąca coś po raz pierwszy; nowicjusz; także student pierwszego roku» 2. pot. «niespodziewane powodzenie;… … Słownik języka polskiego
ironia — ż I, DCMs. ironianii, blm «ukryta drwina, utajone szyderstwo, złośliwość zawarta w wypowiedzi pozornie aprobującej» Jadowita, zgryźliwa ironia. Mówić z ironią. ◊ Ironia losu «nagły, niepomyślny obrót wypadków, które zapowiadały się szczęśliwie» ◊ … Słownik języka polskiego
kombinacja — ż I, DCMs. kombinacjacji; lm D. kombinacjacji (kombinacjacyj) 1. «łączenie przedmiotów lub pojęć w całość, tworzenie całości ze składników; całość powstała z połączenia lub układu jakichś elementów» Kombinacja barw, tonów. Kombinacja czerwieni z… … Słownik języka polskiego
mniej — st. wyższy od mało (zwykle w zn. 1) Mniej wyraźnie. Mniej głośno. Mniej za coś zapłacił. Ma coraz mniej wolnego czasu. ∆ Trzy (dostatecznie) mniej, cztery mniej itp. «ocena szkolna oznaczająca, że uczeń nie zasługuje w pełni na wymieniony… … Słownik języka polskiego
