oblać

oblać
dk Xb, \oblaćleję, \oblaćlejesz, \oblaćlej, \oblaćlał, \oblaćlali a. \oblaćleli, \oblaćlany - oblewać ndk I, \oblaćam, \oblaćasz, \oblaćają, \oblaćaj, \oblaćał, \oblaćany
1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem»

Oblać kartofle sosem.

Oblać sałatkę majonezem.

Oblać kogoś wodą.

◊ Oblał kogoś pot, oblała kogoś krew «ktoś się spocił, zbroczył się krwią»
◊ Oblać łzami kogoś, coś «zapłakać nad kimś, nad czymś»
◊ Oblać kogoś zimną wodą «ostudzić czyjś zapał, rozwiać czyjeś nadzieje, złudzenia»
◊ uczn. Oblać egzamin, kolokwium itp. «nie zdać egzaminu, kolokwium itp.»
2. «powlec, pokryć coś ze wszystkich stron jakąś masą, warstwą czegoś»

Pierniki oblewane czekoladą.

przen. «ukazać się, wystąpić na czymś»

Rumieniec oblał jej twarz.

3. «o wodzie (np. morzu, rzece, jeziorze): otaczać»

Wyspę oblewa płytkie morze.

Osada oblana ze wszystkich stron wodami jeziora.

przen.
a) «o świetle, blasku, mgle itp.: paść na kogoś, na coś ze wszystkich stron; ogarnąć»

Światło księżyca oblewa ogród.

Blask lampy oblewa pokój.

b) «przeniknąć, przejąć»

Oblewało go gorąco.

Dreszcz szczęścia oblał mu całe ciało.

Zadowolenie oblewało mu serce.

4. pot. «uczcić coś piciem alkoholu»

Oblać nowe mieszkanie, awans.

oblać się - oblewać się
1. «wylać coś na siebie»

Oblać się zupą.

◊ Oblać się potem, krwią «spocić się obficie, zbroczyć się krwią»
◊ Oblać się rumieńcem, pąsem, szkarłatem itp. «zaczerwienić się mocno; poczerwienieć, spąsowieć»
2. «zmoczyć, oblać siebie nawzajem»
3. uczn. «nie zdać egzaminu»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • oblać — kogoś, coś łzami «zapłakać z czyjegoś lub jakiegoś powodu»: Po paru dniach wyżlica zdechła. Danka oblała ją gorącymi łzami, a ojciec przysiągł nigdy więcej nie mieć suki. D. Koral, Wydziedziczeni. Kogoś oblewa (zimny) pot zob. pot 2. Ktoś oblany… …   Słownik frazeologiczny

  • oblać się — rumieńcem, pąsem, szkarłatem, purpurą itp. «zaczerwienić się mocno, zwykle z powodu jakichś emocji»: Oblała się rumieńcem, lecz on uspokoił ją: – Tylko spokojnie, niech pani się niczego nie lęka. K. Kofta, Wychowanie. Oblać się (zimnym) potem zob …   Słownik frazeologiczny

  • oblać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. oblewać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oblewać się – oblać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wylewać coś na siebie, zazwyczaj przez nieuwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oblać się sokiem. Oblać się wrzątkiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oblewać się – oblać się szkarłatem — {{/stl 13}}{{stl 7}} czerwienić się mocno, rumienić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na widok tylu osób patrzących na nią, oblała się szkarłatem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oblewać — → oblać …   Słownik języka polskiego

  • oblewać się — Oblać się rumieńcem, pąsem, szkarłatem, purpurą itp. «zaczerwienić się mocno, zwykle z powodu jakichś emocji»: Oblała się rumieńcem, lecz on uspokoił ją: – Tylko spokojnie, niech pani się niczego nie lęka. K. Kofta, Wychowanie. Oblać się (zimnym) …   Słownik frazeologiczny

  • purpura — Oblać się purpurą zob. oblać się …   Słownik frazeologiczny

  • szkarłat — Oblać się szkarłatem zob. oblać się …   Słownik frazeologiczny

  • oblewać — Oblać kogoś, coś łzami «zapłakać z czyjegoś lub jakiegoś powodu»: Po paru dniach wyżlica zdechła. Danka oblała ją gorącymi łzami, a ojciec przysiągł nigdy więcej nie mieć suki. D. Koral, Wydziedziczeni. Kogoś oblewa (zimny) pot zob. pot 2. Ktoś… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”