- oblader
- m IV, D. \obladerdra, Ms. \obladerdrze; lm M. \obladerdryzwykle w lm1. «rzemienie przechodzące przez grzbiet konia i przytrzymujące postronki, chroniące skórę konia od obtarcia»2. leśn. «deski boczne, ścięte z kloca drzewa, z jednej strony płaskie, z drugiej półokrągłe; odrzynki, okrajki»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.