odchody

odchody
blp, D. \odchodydów
«produkty szkodliwe lub zbędne, wydalane przez organizm jako kał i mocz; ekskrementy»

Odchody ludzkie, zwierzęce.

Nawozić ziemię odchodami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • odchody — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. odchodydów {{/stl 8}}{{stl 7}} kał i mocz; ekstrementy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odchody ptasie, ludzkie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Milan Černý — Personal information Date of birth 16 March 1988 (1988 03 16) (age 23) Place of birth …   Wikipedia

  • bobek — m III, D. bobekbka, N. bobekbkiem; lm M. bobekbki zwykle w lm «odchody owiec, kóz i zwierzyny płowej (kształtem zbliżone do ziarn bobu)» …   Słownik języka polskiego

  • brud — m IV, D. u, Ms. brudzie; lm M. y 1. zwykle blm «każde zanieczyszczenie (np. pył, kurz, błoto) osiadłe na czymś; brak czystości» Brud na rękach, na ubraniu, na meblach. Smugi brudu na czymś. Warstwa brudu. Coś jest czarne od brudu. Obmyć, oczyścić …   Słownik języka polskiego

  • ekskrement — m IV, D. u, Ms. ekskrementncie; lm M. y zwykle w lm «odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, mocz itp.» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • gnój — m I 1. D. gnoju, blm «stałe i płynne odchody zwierzęce przeważnie zmieszane ze ściółką, podlegające procesom fermentacyjnym, używane do nawożenia gleby; obornik, nawóz» Gnój bydlęcy, koński, ptasi. Nawozić ziemię gnojem. Trząść gnój. 2. DB. a, lm …   Słownik języka polskiego

  • gówno — n III, Ms. gównonie; lm D. gównowien wulg. «odchody stałe, kał, nieczystości» przen. wulg. a) «o czymś, o kimś mało wartościowym, mało ważnym, lekceważonym» Gówno z niego, nie fachowiec. Awanturował się o byle gówno. b) «nic» Coś kogoś gówno… …   Słownik języka polskiego

  • kał — m IV, D. u, Ms. kale, blm «odchody ludzkie lub zwierzęce; ekskrementy» …   Słownik języka polskiego

  • kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… …   Słownik języka polskiego

  • łajno — n III, Ms. łajnonie; lm D. łajnojen posp. «odchody zwierzęce (rzadziej ludzkie); kał, gnój» Krowie łajno …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”