odepchnąć

odepchnąć
dk Va, \odepchnąćpchnę, \odepchnąćpchniesz, \odepchnąćpchnij, \odepchnąćpchnął, \odepchnąćpchnęła, \odepchnąćpchnęli, \odepchnąćpchnięty - odpychać ndk I, \odepchnąćam, \odepchnąćasz, \odepchnąćają, \odepchnąćaj, \odepchnąćał, \odepchnąćany
«odsunąć kogoś, coś pchnięciem»

Odepchnąć wiosłem łódź od brzegu.

Odepchnął ją, aż się zatoczyła.

przen.
a) «zmusić kogoś do odstąpienia, odeprzeć»

Odepchnąć wroga.

Odepchnąć wojska nieprzyjacielskie za rzekę.

b) «odtrącić kogoś, zerwać z kimś kontakt, przyjaźń»

Wszyscy go odepchnęli.

c) zwykle ndk «zrażać czymś, powodować niechęć»

Odpychać swoim zachowaniem.

odepchnąć się - odpychać się
1. «silnym ruchem, natężając siły spowodować zmianę miejsca, odsunięcie się od jakiegoś punktu (oparcia)»

Odepchnąć się wiosłem od brzegu.

Odepchnąć się rękami od ściany.

Odepchnąć się kijkiem narciarskim.

2. zwykle ndk «odpychać jeden drugiego; przepychać się»

Tłoczyli się, odpychali.

3. zwykle ndk, fiz. «o ciałach naelektryzowanych takimi samymi ładunkami elektrycznymi: nie przyciągać się, odsuwać się od siebie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • odepchnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpychać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpychać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odpychać się – odepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} napierając na coś, mocnym, energicznym ruchem odsunąć się, oddalić się od tego miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpychać się nogą podczas jazdy na deskorolce. Odepchnął się od dna i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odpychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpychaćam, odpychaća, odpychaćają, odpychaćany {{/stl 8}}– odepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpychaćnę, odpychaćnie, odpychaćnij, odpychaćnął, odpychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • odeprzeć — dk XI, odeprzećprę, odeprzećprzesz, odeprzećprzyj, odparł, odparty odpierać ndk I, odeprzećam, odeprzećasz, odeprzećają, odeprzećaj, odeprzećał, odeprzećany 1. «siłą zmusić do odwrotu, do cofnięcia się, do odstąpienia od czegoś; odepchnąć,… …   Słownik języka polskiego

  • odpychać — ndk I, odpychaćam, odpychaćasz, odpychaćają, odpychaćaj, odpychaćał, odpychaćany 1. forma ndk czas. odepchnąć (p.) 2. «powodować niechęć; zrażać kogoś czymś, odstręczać od kogoś, czegoś» Odpychać swym zachowaniem. Odpychać od siebie ludzi… …   Słownik języka polskiego

  • odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… …   Słownik języka polskiego

  • odsunąć — dk Vb, odsunąćnę, odsunąćniesz, odsunąćsuń, odsunąćnął, odsunąćnęła, odsunąćnęli, odsunąćnięty, odsunąćnąwszy odsuwać ndk I, odsunąćam, odsunąćasz, odsunąćają, odsunąćaj, odsunąćał, odsunąćany 1. «sunąc oddalić, umieścić coś gdzie indziej;… …   Słownik języka polskiego

  • odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”