ogarnąć

ogarnąć
dk Va, \ogarnąćnę, \ogarnąćniesz, \ogarnąćnij, \ogarnąćnął, \ogarnąćnęła, \ogarnąćnęli, \ogarnąćnięty, \ogarnąćnąwszy - ogarniać ndk I, \ogarnąćam, \ogarnąćasz, \ogarnąćają, \ogarnąćaj, \ogarnąćał, \ogarnąćany
1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć rękami»

Ogarnąć syna ramionami.

Ogarniać ręką świecę.

2. «spojrzeć na kogoś, na coś ze wszystkich stron (najczęściej w zwrotach: ogarnąć spojrzeniem, wzrokiem itp.); objąć spojrzeniem»

Ogarnąć spojrzeniem całą okolicę.

3. częściej dk «pojąć, zrozumieć, poznać coś; zdać sobie sprawę z czegoś; objąć myślami, rozumem, pamięcią»

Nie mógł ogarnąć całego problemu.

Ogarniać całą grozę sytuacji.

4. «o uczuciach, wrażeniach, stanach psychicznych i fizycznych: opanować, przeniknąć kogoś, owładnąć kimś»

Ogarnia kogoś apatia, gniew, litość, niepokój, zdumienie, złość, żal.

5. «otoczyć, osłonić ze wszystkich stron; napłynąć zewsząd; spowić»

Ogarnęła ich cisza.

Ogarnęły ich ciemności, mgła.

6. «objąć coś swym zasięgiem, rozszerzyć się, rozprzestrzenić się na coś»

Epidemia ogarnęła cały kraj.

Pożar ogarnął budynek.

7. częściej dk, pot. «doprowadzić coś do względnego porządku, sprzątnąć z grubsza, niedokładnie»

Ogarnąć mieszkanie.

Ogarnąć na sobie ubranie.

ogarnąć się - rzad. ogarniać się pot. «doprowadzić do porządku swój strój, wygląd»

Ogarnij się, wychodzimy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ogarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogarniaćam, ogarniaća, ogarniaćają, ogarniaćany {{/stl 8}}– ogarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ogarniaćnę, ogarniaćnie, ogarniaćnij, ogarniaćnął, ogarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umysł — 1. Potężny umysł a) «niezwykle rozwinięty intelekt»: Znana jest hipoteza Laplace’a: gdyby istniał tak potężny umysł, że potrafiłby ogarnąć wszystkie aktualne wydarzenia w świecie i znał wszystkie prawa rządzące światem, to zgodnie z zasadą… …   Słownik frazeologiczny

  • granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… …   Słownik frazeologiczny

  • bezdeń — ż V, DCMs. bezdeńdni książk. «coś, co się nie da zmierzyć, ogarnąć; ogrom, bezmiar zwykle w odniesieniu do uczuć» Bezdeń nieba. Bezdeń wód. Bezdeń lęku, smutku, rozpaczy …   Słownik języka polskiego

  • granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

  • kosmiczny — 1. «odnoszący się do kosmosu; znajdujący się, zachodzący, odbywający się we wszechświecie, pochodzący z wszechświata» Ciała, zjawiska kosmiczne. ∆ astr. Pył kosmiczny «drobne ciała stałe wchodzące w skład materii międzyplanetarnej,… …   Słownik języka polskiego

  • myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… …   Słownik języka polskiego

  • najść — dk, najśćjdę, najśćjdziesz, najdź, naszedł, naszła, naszli, naszedłszy nachodzić ndk VIa, najśćdzę, najśćdzisz, najśćchodź, najśćdził 1. «pojawić się niespodzianie, odwiedzić kogoś wbrew jego życzeniu» Nachodzić kogoś w biurze, w mieszkaniu.… …   Słownik języka polskiego

  • napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

  • nieogarniony — «nie dający się ogarnąć, objąć wzrokiem, niezmierzony, rozległy, nie dający się pojąć, przeniknąć; niedocieczony» Nieogarniony widok. Nieogarnione morze głów. Nieogarnione bogactwo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”