- okulawieć
- dk III, \okulawiećwieję, \okulawiećwiejesz, \okulawiećwiej, \okulawiećwiał, \okulawiećwieli, \okulawiećwiały, \okulawiećwialirzad. → okuleć
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
okulawienie — n I rzecz. od okulawić a. okulawieć … Słownik języka polskiego