okulawić

okulawić
dk VIa, \okulawićwię, \okulawićwisz, \okulawićlaw, \okulawićwił, \okulawićwiony
«uczynić kulawym»

Okulawić konia.

okulawić się strona zwrotna czas. okulawić.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • okulawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, okulawićwię, okulawićwi, okulawićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić kulawym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okulawić konia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… …   Słownik języka polskiego

  • okulawienie — n I rzecz. od okulawić a. okulawieć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”