- ościeże
- n I; lm D. -ybud. «wewnętrzna powierzchnia otworu okiennego lub drzwiowego w ścianie budynku, prostopadła lub nachylona do lica ściany»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
ościeże — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ościeżeży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}bud. {{/stl 8}}{{stl 7}} wewnętrzna powierzchnia otworu okiennego lub drzwiowego w ścianie budynku, prostopadła lub pochylona do lica… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oścież — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y daw. → ościeże; dziś tylko w zwrocie: Otworzyć drzwi, okno itp. na oścież «otworzyć drzwi, okno na całą ich szerokość» … Słownik języka polskiego