- pismak
- m III, D. -a, N. \pismakkiem1. B.=D.; lm M. te -i, ci \pismakacy, DB. -ów«pogardliwie o marnym, nieudolnym dziennikarzu, publicyście, piszącym często tendencyjnie, złośliwie; rzadziej o lichym pisarzu»
Przekupny, płatny pismak.
2. B.=M.; lm MB. -ibot. «Graphis scripta, szary, skorupiasty porost, rosnący na gładkiej korze drzew (np. buków, grabów, jesionów), mający czarne owocniki, przypominające hieroglify; literak»
Słownik języka polskiego . 2013.