pobekiwać

pobekiwać
ndk VIIIb, \pobekiwaćkuję, \pobekiwaćkujesz, \pobekiwaćkuj, \pobekiwaćiwał
1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): beczeć od czasu do czasu, beczeć po cichu»

Pobekujące owce, jagnięta.

2. pot. «płakać po cichu, z przerwami; popłakiwać»

Ukradkiem pobekiwała po kątach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pobekiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pobekiwaćkuję, pobekiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach, np. owcach, kozach: beczeć co pewien czas, beczeć po cichu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słychać było …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • po — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na granicę zasięgu czegoś w przestrzeni lub w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wanna wypełniona po brzegi wodą. Śnieg po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”